پنجم مهر روز جهانی گردشگری: در آرزوی آینده‌ای خوشایند!

امیر حسین جعفری
امیرحسین جعفری

امروز جهانیان در گوشه و کنار عالم،  روز جهانی گردشگری را گرامی می‌دارند و فعالان این حوزه اعم از آژانس‌های مسافرتی‌، تور گردان‌ها ، هتل‌داران ،راهنمایان تور و سایر صنایع مرتبط ، امروز را جشن می‌گیرند، اما امسال در ایران و پس از اتفاقات اخیر گویا جشنی در کار نیست‌!

بارها گفتم داستان گردشگری ایران‌، داستان مار و پله است و هر از گاهی بر‌می‌گردی سر خط …

اولین روز جهانی گردشگری که من به یاد دارم‌، پس از حادثه یازده سپتامبر ۲۰۰۱ یعنی ۲۱ سال پیش بود‌، سال ۱۳۸۰ که به دلیل حمله به برج‌های تجارت جهانی آمریکا تا سال‌ها کسی به ایران و خاورمیانه نیامد و بعد کم کم دوباره ورود جهانگردان جان تازه‌ای گرفت و دوباره با اتفاقات خرداد ۱۳۸۸ همه چیز تعطیل شد و رسانه‌های جهان‌، تصاویری از معترضین و نحوه برخورد نیروهای امنیتی را نشان دادند و جهانگردان تا سال‌ها از آمدن به ایران ترس داشتند! و ما هم روز جهانگردی جذابی نداشتیم!

دوباره در سال ۱۳۹۲ و با شعارهای دولت بعد و در بوق و کرنا کردن توافق با جهان و سیاست درهای باز در ۵ مهر سال های ۹۲ و ۹۳ و ۹۴ و‌ ۹۵ شیرین‌ترین روزهای ورود جهانگردان خارجی را سپری کردیم تا آمدن ترامپ و تخته شدن مجدد ورود جهانگردان و تلاش‌های مجدد‌، اما دوباره اعتراضات آبان ۹۸ گردشگران را از ایران فراری داد و چه داستان‌هایی داشتیم برای سلامت و کنترل توریست‌هایمان در آن زمان به دلیل عدم اینترنت و البته نحوه نمایش برخورد پلیس با معترضان این ترس را بیشتر کرد و رسیدیم به سقوط هواپیمایی اکراینی که پایانی بود بر ورود جهانگردان که طوفان کرونا به یاری آمد و همه چیز را با خود برد…

شاید اگر کرونا نمی آمد ، حالا حالاها باید تاوان سقوط هواپیمایی اوکراینی را در جهان گردشگری می دادیم.

 

حالا پس از سال ها کورسویی در روز جهانی گردشگری گشوده شد تا پس از اتفاقات زیاد در ۵ مهر ۱۴۰۱ جشن جهانگردی داشته باشیم. بخت اما یارمان نبود و هر چه در این مدت پسا کرونا برای ورود جهانگردان رشته بودیم پنبه شد!

چند روزی است درخواست‌های لغو بعضی از گروه‌های گردشگران خارجی را که با هزار زحمت و تلاش قانع کرده‌ بودیم به ایران سفر کنند، در استانه اعتراضات اخیر  مردم و برخورد نیروهای امنیتی در صفحه تلویزیون‌ها و شبکه‌های اجتماعی را دریافت می‌کنیم.

گردشگران خارجی از ورود به ایران ترسیده‌اند و این بدان معناست که ارز‌آوری و رونق جوامع محلی و توسعه ملی کشور با عدم ورود خارجی‌ها به خطر افتاده است…

حالا اعتراضات جهانی در اروپا، آمریکا و کانادا در خصوص وقایع اخیر ایران هم بیشتر شده و تورگردانان خارجی از جو رسانه ای جهان تاثیر گرفته‌اند و اکثرا برنامه‌ریزی‌های خود را فعلا به ایران قطع می‌کنند.

کاش مسئولین ما کمی حرفه ای در این اتفاق برخورد می‌کردند و نمی‌گذاشتند داستان به اینجا برسد. از همان اول با عذرخواهی و دلجویی و متوقف کردن گشت ارشاد تا تعیین تکلیف قانونی ، کار را جمع می کردند.

و در آخر یک نکته مهم :
در خبرها دیدیم که وقتی پادشاه جدید انگلستان به دلیل این‌که خودنویسش که با آن در حال امضاء اوراقی بود درست کار نمی کرد عصبانی شد و تذکر داد و همین نحوه عصبانی شدن‌، کارشناسان را در خصوص نحوه پادشاهی به فکر برد که این نحوه برخورد چیست‌؟

حالا
چطور می توان توقع داشت صحنه‌های درگیری و برخورد نیروهای امنیتی با آن همه تجهیزات با دختران جوان و زن‌ها در اعتراضات توسط جهانیان دیده شود و بگوئیم هیچ چیزی نیست!

و‌ دوباره برگشتیم سر خط در جذب گردشگران جهان، راستی ما تورگردان‌ها نه از بیت‌المال استفاده می کنیم، نه رانت داریم و نه وصل هستیم و هیچ بار و فشاری روی دولت و حاکمیت نیستیم و تا ریال آخر همه هزینه هایمان را هم خودمان می‌دهیم. همچنین مالیات هم میدهیم و دولت هم حمایت مالی از این صنعت ندارد.
پس کاملا از هر شبهه ای در همه جریانات مصون هستیم.

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سوال خود را بپرسید
ارسال از طریق واتساپ