در سال های اخیر گوشیهای تلفن همراه عادی رفته رفته جای خود را به تلفنهای همراه هوشمند میدهند، عباس زندباف کارشناس فناوری ماهنامه سفر در این مقاله به مقوله فناوری ارتباطات در گردشگری پرداخته است.
گوشیهایی رایانهوار که انواع قابلیتهای ورودی و خروجی را دارند و میتوانند بدون دردسری به اینترنت وصل شوند.
از همین رو میتوان گفت که این گوشیها به خوبی میتوانند به لحاظ اطلاعاتی از مسافران پشتیبانی کنند و از راههای فراوانی مسافرت را تسهیل کنند.
با افزایش چشمگیری که ضریب نفوذ گوشیهای هوشمند در زندگی مردم و گسترش سریعی که خدمات اطلاعاتی یافته است
داشتن شناختی جامعتر از کاربرد گوشیهای هوشمند در مسافرت اهمیت زیادی دارد. در واقع فناوری ارتباطات سیار به طور کلی قابلیت آن را دارد که با تغییر دادن ماهیت و نقش برنامهریزی مسافرت در تجربهی کلی سفر تحول ایجاد کند.
پسزمینهی نظری
مسافرت فرایندی پیچیده است که از تعامل بین هستارهای عینی و برداشتهای ذهنی شکل میگیرد
و برای درک اثر گوشیهای هوشمند بر سفر باید تجربهی سفر را تحلیل کرد و روابط کنونی بین مسافر، مکان و زمان را واکاوی کرد.
انسانها که سفر میکنند وارد جاهایی غیر از محل زندگیشان میشوند، با انسانها و پدیدههای محل جدید تعامل پیدا میکنند
و این فرایند و برداشتهای شان را به طور مستند ثبت میکنند. در این فرایند مسافر انواع کارهای مختلف مانند برنامهریزی، جاگرفتن، سفر کردن و ثبت وقایع غیره را انجام میدهد.
البته پای واکنشهای روانی هم به میان میآید.
از همین منظر است که تجربهی سفر برای هر مسافر با دیگری فرق میکند و به نگاه مسافر بستگی دارد.
مسافر بر اساس ذهنیات خودش به برداشتی از مکانهایی که میبیند دست مییابد.
ویژگیهای سفر با اساس تنوع انگیزههای مسافر فرق میکند. مسافران از طریق فرایند یادگیری، شناخت و احساس در مکانهایی که میبینند تجربهی سفرشان شکل میگیرد.
تاثیر فناوری ارتباطات سیار در تجربهی سفر
فناوری ارتباطات در گردشگری و از جمله تلفن همراه هوشمند قابلیت آن را دارند که به طرق مختلف در تجربهی سفر تحول پدید آورند.
فناوری ارتباطات در گردشگری به طور مشخص بر فعالیتهای مسافر در مسیر سفر اثر میگذارند.
با استفاده از تلفن همراه هوشمند میتوان مسیر، مدت و مراحل سفر را تغییر داد.
در ضمن برنامههای راهنمای سفر قابل نصب در تلفن همراه نیز طراحی شدهاند که ویژهی راهنمایی گردشگران در طول سفر هستند
که هم توصیههای مناسب به مسافر ارایه میکنند و هم تصویر از محیط اطراف وی به دست میدهند.
مسافر با استفاده از فناوری ارتباطات در گردشگری قادر خواهد بود که مکان و فضای سفر را بهتر درک کند.
البته اثرات فناوری ارتباطات سیار منفی هم میتواند باشد. چون وقتی از وقایع پیش رو تصویر روشنی داشته باشیم
رویدادها حالت غیر مترقبهاشان را از دست میدهند. البته خطرات جاخوردن از مختصات فرهنگی جدید و احساس غربت کردن هم کاهش مییابد.
استفاده از گوشیهای هوشمند در مسافرت به تغییراتی در برنامهریزی و فعالیتهای قبل، حین و بعد سفر منجر میشود
و برداشت و احساس مسافر تغییر میکند.
برنامهریزی سفر آسانتر میشود
در واقع دیگر نیازی به برنامهریزی همه چیز و تهیهی تمام اطلاعات سفر( مثل مسیرها و شماره تلفنها) نیست
و برنامهریزی سفر را میتوان سریعتر و آسانتر انجام داد. آدم کمتر نگران میشود،
کمتر نقشه جمع میکند و دیگر نگران نیست که سوار کدام اتوبوس بشود
زیرا برنامههایی در گوشی هوشمند میتوان نصب کرد که فوری اتوبوسهای مورد نظر را پیدا میکند.
در واقع استفاده از گوشی هوشمند برای برنامهریزی سفر آسانتر از سایر روشها است.
در کل میتوان گفت که استفاده از گوشی هوشمند سبب میشود تا فرایندهای پیش و پس از سفر کوتاه شود
و خود سفر بسط پیدا کند. همین قابلیت است که تغییر بنیادی در تجربهی سفر پدید میآورد.
به خصوص میتوان گفت که فعالیتهای سفر حالت خودجوشتری پیدا میکند و تصمیمگیریهای مسافرتی دگرگونی چشمگیری پیدا میکند
زیرا تصمیمگیری در محل خیلی با تصمیمگیری قبل از سفر فرق دارد.
در ضمن اظهار نظر دیگران(دوستان یا اقوام) میتواند نقش مهمی در حین سفر ایفا کند.
در اوقات غیرفعال سفر هم میتوان خود را با گوش دادن به موسیقی، بازی کردن
و تماشای فیلم از طریق گوشیهای هوشمند سرگرم کرد و از ملالهای گریزناپذیر سفرها کاست.
در ضمن ارتباطات کاری مسافر هم قطع نمیشود که هم میتواند اثرات مثبت داشته باشد هم اثرات منفی.