چشمانداز صنعت هتلداری، موضوع گفتوگوی ماهنامه سفر با آقای سعید سیدکاظمی مدیرعامل هتل پارسیان آزادی است.
او در این گفتوگو تاکید دارد که بهرهمندی از تجربیات گروههای بزرگ هتلسازی و پیوستن به زنجیرههای بینالمللی این صنعت عظیم میتواند ظرفیتهای بسیاری را در صنعت گردشگری کشورمان بارور کند. این گفت و گو را میخوانید:
باتوجه به چشمانداز توسعه بازار سفر، در یک نگاه اجمالی سرمایهگذاران خارجی از نحوه نرخگذاری و کنترل نرخها از سوی دولت در روند بازگشت سرمایه ابراز تردید میکنند و آن را یکی از دلایل بازدارنده در سرمایهگذاری برمیشمرند.
به نظر جنابعالی اعمال نرخ بر محصول تولیدی دیگران (منطور هتلها) در شرایط کنونی چه ضرورتی میتواند داشته باشد؟
سیدکاظمی: در صنعت هتلداری عوامل گوناگونی در قیمتگذاری تاثیر داشته
و در این فرآیند هریک نقشی مجزا ایفا میکنند اما محوریت این عوامل را میتوان میزان عرضه و تقاضا
و نسبت میان این دو در نظر گرفت و قیمتها را به این وسیله تحلیل کرد.
گرچه میزان تقاضا به شدت متغیر و غیرقابل پیشبینی است، اما میزان تولید در بسیاری از بخشهای صنعت به نسبت ثابت است.
برای مثال، زمان زیادی طول میکشد تا هتلی یک ساختمان را گسترش دهد یا ساختمانهای جدیدی بسازد.
به دلیل وجود کششهای مختلف تقاضا و میزان عرضه، صنعت هتلداری به بخشهای زیادی تقسیم شده است.
این بخشهای تقاضا ممکن است براساس سطوح مختلف درآمد، گروه سنی، فصل و نوع کار یا تفریح باشند.
گروهها تقاضای یکسانی ندارند. برخی از آنها ممکن است مسافرانی لوکسپسند
شنیدهها حاکی از آزادسازی نرخ هتلهاست در چنین شرایطی نقش و سهم نظارت دولت بر کارکرد صحیح هتلها چگونه میتواند باشد؟
با توجه به اینکه هتل جزو خدمات و کالاهای لوکس بهشمار میآید، در صورتی که اجازه داده شود خود هتلها نرخ را تعیین کنند،
خدمات متنوعتر و بیشتری متناسب با نیاز مشتری ارائه خواهد شد.
همین امر رقابت در بازار را در پی خواهد داشت و در نتیجه رقابتی شدن بازار، قیمتها هم خود به خود متعادل و چه بسا کم خواهند شد.
بنابراین نقش دولت و بخش دولتی، کنترل کیفیت و نظارت بر نحوه ارائه خدمات است.
یکی از مسائلی که درباره آزادسازی نرخ هتلها مطرح میشود، نگرانی از افزایش قیمت هتلهاست.
اما باید گفت قیمتها نقش مهمی در اقتصاد کشور دارند؛ چرا که موجب تخصیص منابع میشوند
و میهمانان حاضرند بابت خدمات و کالاهای لوکس پول بیشتری پرداخت کنند.
گردشگر خارجی که با پول وارد کشور میشود انتظار دارد از خدمات، اقامت
و پذیرایی لوکس در حد استانداردهای بین المللی برخوردار شود و در مقابل آن هم حاضر است هزینه کند.
اما در شرایطی که زحمت بسیاری برای ورود گردشگر به کشور کشیده شده،
اگر اجازه داده نشود قیمتها به تناسب فصل و زمان سفر متغیر باشد، کیفیت خدماتی که ارائه میشود بالا نخواهد بود.
به نظر جنابعالی نیازسنجی در زمینه سرمایهگذاری برای هتلهای جدید چه شاخصهایی را نیاز دارد؟
از آنجاییکه سرمایهگذاری همواره یکی از مهمترین مسائل در بحث توسعه زیرساختهای گردشگری و بهویژه مراکز اقامتی است،
گامهایی که در این جهت برداشته میشود باید بسیار حساب شده و متکی به تجربه باشد.
دانستن اینکه در هر منطقه گردشگری به چه تعداد از این مراکز و با چه ویژگیها و مشخصاتی نیاز است،
با تقریب خوبی، ریسک سرمایهگذاری را کاهش میدهد؛ موضوعی نیازمند مطالعه
و سنجشی دقیق که بیشک پیشنیاز آن برخورداری از یک نظام آماری جامع است
که نتایج و دادههای آن قابل اعتماد باشد.
ساخت هتلها و مراکز اقامتی بدون نیازسنجی، در وهله نخست ممکن است خوشایند باشد و شنونده را از توجهات مبذول شده به صنعت گردشگری خرسند نماید،
اما با نگاهی ژرفتر و کارشناسانه، حسی از نگرانی را برخواهد انگیخت؛ از این بابت
که آیا برای تصمیمگیری در مورد ساخت چنین هتلهایی بررسی و تحقیق لازم صورت گرفته است؟
هم اکنون از وضعیت به وجود آمده جهت توسعه صنعت گردشگری و هتلداری و همکاری با برندهای معتبر هتلسازی چگونه میتوانیم بهرهبرداری نماییم؟
حضور هتلهای بینالمللی زنجیرهای شرایط مناسبی را برای حضور گردشگران خارجی در ایران فراهم میکند
و این سبب میشود کیفیت خدمات گردشگری در ایران بیش از پیش تقویت شود. صنعت هتلداری ایران،
۳۰ سال است که از بازارهای جهانی مهمانپذیری و گردشگری جدا افتاده است.
از این رو لازم است هتلهای قدیمی کشور بهبود یابند.
این صنعت نه تنها باید در مقوله بازسازی و احیا تحول یابد، بلکه در زمینه تخصص
و دانش نیز نیازمند استفاده از تجارب فعالان بینالمللی هتلداری است.
هم اکنون گروهها و شرکتهای بزرگ هتلسازی جهان برای ورود و سرمایهگذاری در ایران بسیار اشتیاق نشان میدهند؛
به نظر میرسد مذاکرات با کشورهایی که دارای فرهنگ فراگیر گردشگری هستند، میتواند بر دو محور متمرکز گردد؛
یکی افزایش تعداد تورها و گردشگران اعزامی به ایران و دیگری، بحث سرمایهگذاری در زیرساختهای گردشگری کشورمان است.
از سوی دیگر، سرمایهگذاران خارجی به دو صورت عمده با هتلهای ایران همکاری خواهند کرد؛
هم اکنون وضعیت سرمایهگذاری در نیروی انسانی، آموزش و تربیت کادر تخصصی هتلداری به ویژه در زمینه سرآشپز در ایران را چگونه ارزیابی می نمایید؟
سیدکاظمی: در کشور ما نیز بخشهای مختلف صنعت هتلداری می روند تا با توجه به اهمیت نقش
نیروی انسانی با روند رشد و توسعه این صنعت همگام شوند و با تدوین برنامههای آموزشی متناسب با نیازهای مشتریان خود، هم در ارتقاء کارکنان خود تلاش کنند
و هم خدماتی با کیفیت بالاتر به مشتریان ارائه نمایند.
از آنجا که آموزش به عنوان بخش زیربنایی مدیریت منابع انسانی و مدیریت کیفیت در صنعت هتلداری مطرح است
برای اصلاح نظام ساختاری این صنعت میتوان کار را از بهبود، تکمیل و اصلاح نظام آموزشی آغاز کرد.
بدین منظور انواع و محتوای دورهها، تعداد آموزشدیدگان و تعداد افراد کادر آموزشی باید مورد بررسی قرار گرفته
جایگاه و سهم هتل پارسیان آزادی در چرخه پذیرایی از میهمانان در تهران را تشریح نمایید. این هتل هم اکنون از چه ضریب اشغالی بهره مند است و در ماههای اخیر پذیرای چه تعداد میهمان خارجی بوده است؟
مسئولیت ارائه خدمات استاندارد و با کیفیت بینالمللی بر روی دوش هتل پارسیان آزادی تهران مسئولیت سنگینی است که با توجه به انگشت شمار بودن هتلهای پنج ستاره در سطح تاپ در پایتخت سنگین تر هم می شود.
بنابراین هتل پارسیان آزادی با تمام توان در تلاش است که خدمترسانیاش با کسب رضایت حداکثری میهمانانش همراه باشد.
درباره ترکیب میهمانان نیز باید گفت درصد بالایی از میهمانان هتل را میهمانان خارجی تشکیل میدهند
و با توجه به اینکه درصد بالایی از میهمانان هتل پارسیان آزادی تجار و بازرگانان بین المللی هستند این درصد با بالارفتن مراودات جهانی اقتصاد ایران رو به افزایش خواهد داشت.