ماهنامه سفر با همکاری مرکز تسهیل و توسعه کسب و کارهای نوین حوزه گردشگری دیدگاه‌های گزینه‌های مطرح شده برای تصدی وزارت گردشگری را با فعالان گردشگری به بحث می‌گذارد.
رامین مهمان‌پرست در کلاب ماهنامه سفر به پرسش‌های فعالان گردشگری پاسخ گفت. او در شرح برنامه‌های خود با اشاره به کسری بودجه عظیم بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار میلیارد تومان کشور و ۶۷۰ هزار میلیارد تومان پروژه‌های نیمه تمام که بخشی از میراث برجا مانده برای دولت ابراهیم رییسی است خاطرنشان کرد که کشورمان در لبه پرتگاه قرار گرفته و باید با تغییرات بزرگ و جراحی در ساختار اداری و مدیریتی نجات بدهیم.
او تاکید کرد که تا این تغییرات در نظر گرفته نشود، در چنین شرایطی بهترین افرادی که شما سراغ دارید نمی‌توانند کاری را از پیش ببرند. از هم اکنون لازم است خود را برای تصمیمات بزرگ آماده کنیم تا کشور از این مهلکه نجات پیدا کند. از نگاه رامین مهمان‌پرست، تحول در ساختارهای اداری، کوچک‌سازی و پرداخت مالیات و تصمیمات مدیریتی می‌تواند برای تامین نیازهای توسعه‌ای وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری راهگشا باشد.
با این دید یکی از وزارتخانه‌ها که باید با تحول بزرگ روبرو شود وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است و اهمیت و شان آن نباید کمتر از وزارت نفت و صمت باشد تا در همه بدنه کشور به شکل متوازن اشتغال‌زایی را محقق کند.
همایون ذرقانی مدیرمسئول ماهنامه سفر با اشاره این موضوع که گردشگری معلول یک نظام توسعه یافته اقتصادی است و نه لزوما عامل آن تاکید کرد: آن‌چه که در الگوهای موفق و توسعه یافته گردشگری سراغ داریم، دولت‌ها زیرساخت و شبکه‌سازی‌های توسعه‌ای را فراهم کرده و صنعت گردشگری محصول چنین رشد و توسعه‌ای هستند. در چنین بستر همواری، بخش خصوصی طرح‌های توسعه‌ای گردشگری خود را با سرعت و شتاب دنبال می‌کند.
دکتر کریمی رییس هیات مدیره مرکز تسهیل و توسعه کسب‌وکارهای نوین حوزه گردشگری نیز لازمه موفقیت وزیر گردشگری آینده را تلاش و برنامه‌ریزی هدفمند او برای زدودن ایران‌هراسی از افکار عمومی جهان برشمرد و اصلاحات ساختاری را از لوازم اصلی این کار دانست.
برنامه‌های مهمان‌پرست چیست؟
رامین مهمان‌پرست در ادامه بحث برنامه‌های خود را چنین تشریح کرد: ابتدا با شناخت کلی از فضای گردشگری ایران لازم است تا به مولفه‌های اساسی آن توجه شود. تخصص من دیپلماسی عمومی است و گردشگری در چنین فضایی یک دبپلماسی قوی را به نمایش خواهد گذاشت که حتما وزارت امور خارجه و فرهنگ و ارتباطات نقش مهمی دارند و این هماهنگی را وزارت گردشگری انجام می‌دهد. با دیپلماسی عمومی چهره کشور را تغییر می‌دهیم و ایران هراسی را از افکار عمومی جهان محو می‌کنیم. نباید مردم دنیا از آمدن به کشور ما هراس داشته باشند. این تبلیغات منفی موجب شده تصورات غیرواقعی در ذهن گردشگران خارجی شکل بگیرد که تصور می‌کنند در ایران امنیت نیست و کشور در جنگ است! هنر اصلی ما در گردشگری آن است که از سرمایه‌های نهفته در میراث فرهنگی و صنایع دستی به خوبی استفاده کنیم.
در موضوع رفت‌وآمد ایرانیان خارج از کشور حتما تسهیلات جدی ایجاد می‌کنیم و این کار با هماهنگی دستگاه‌های نظارتی مسئول باید صورت بگیرد. تا نتوانیم افکار عمومی مردم دنیا را برای سفر به ایران قانع کنیم، نمی‌توانیم تحولی در گردشگری کشور به وجود بیاوریم. بخش خصوصی بازوی اجرایی تمامی فعالیت‌های من خواهد بود و نقشه راه را کاملا با مشارکت بخش خصوصی طراحی و اجرا خواهیم کرد.
یکی از تصمیماتی که می‌تواند صنعت گردشگری را توسعه دهد، ایجاد جذابیت برای پروازهای خارجی به فرودگاه‌های بین‌المللی شهرهای کشورمان است. اگر برای هر پرواز بین‌المللی ۲۰۰۰ یورو تسهیلات تشویقی در نظر بگیریم، به طوری که تشریفات نشست و برخاست کمتری به نسبت سایر کشورهای همجوار ارایه شود، قادر خواهیم بود دستکم ۱۰۰ پرواز در هر روز را ترعیب کنیم در فرودگاه‌ها و فضاهای پروازی کشور وارد شوند. این تصمیم سالانه۷۳ میلیون دلار هزینه دارد منتهی از جذب پروازهای عبوری و نشست‌و برخاست پروازهای خارجی طبق محاسبات من، ۵ میلیون مسافر عبوری در فرودگاه‌ها جذب خواهند شد و ۱۰ درصد مسافران آن انگیزه خواهند داشت سفری دوباره به کشورمان داشته باشند و دستکم ۶ تا ۷ برابر این هزینه به صورت درآمد به کشور باز می‌گردد.
تردیدهای بخش خصوصی
در این کلاب، نمایندگانی از بخش خصوصی دیدگاه‌ها و دغدغه‌های خود را مطرح کردند. آن‌ها بر این باور بودند که برنامه‌های ارایه شده از سوی رامین مهمان‌پرست، مورد توافق همه کارشناسان اهل فن هم هست، منتهی در اجرا زمانی با ناکامی‌هایی روبرو می‌شود که چنین باوری در حاکمیت شکل نگرفته باشد. کمااینکه تاکنون توسعه صنعت گردشگری ایران ضرورت و اولویت نبوده است. امروزه به دلیل فراگیری کرونا، هتل‌ها با مشکلات فراوان دست به گریبان هستند، بایدهای ارایه شده از سوی ایشان نکته تازه‌ای ندارد و تا وفاق در کلیت حاکمیت شکل نگیرد آن نتایج رویایی حاصل نمی‌شود. برای مثال بسیاری از اجزای صنعت گردشگری از جمله فرودگاه و پلیس آمادگی لازم برای مهمان‌نوازی شایسته را ندارند. مامور پلیس ما هنوز نمی‌تواند انگلیسی صحبت کند، دو پرواز که با هم به فرودگاه امام می‌نشیند، آسانسور فرودگاه از کارایی باز می‌ماند! حمل و نقل فشل است. دلالان در گردشگری جولان می‌دهند و رویکردهای سیاسی شدید صنعت گردشگری را از تاب و توان انداخته است.
نمونه بارز این بی‌توجهی به صنعت گردشگری، سیاست گذاری اخیر بود بود که گردشگران را در ارزوی واکسن رایگان به ارمنستان سوق داد و موجبات تحقیر هموطنان را فراهم کرد.
دکتر علی‌رضا رحیم پور کارشناس هتلداری پرسش‌های اساسی در خصوص تنش‌زدایی با کشورهای همسایه را مطرح کرد و ابراهیم پورفرج رییس جامعه تورگردانان در این کلاب خاطرنشان کرد که تغییر نگرش به صنعت گردشگری باید در سطح بالای کشور اتفاق بیافتد. ایران صاحب تاریخ و تمدن است. این تغییر اگر اتفاق نیافتد نه تنها صنعت گردشگری بلکه تمامی مزیت‌های نسبی اقتصاد و فرهنگ رو به قهقرا می‌رود و دیگر فرصتی برای آزمون و خطا نیست.
پورفرج گفت: اگر شما وزیر شدید بدانید که هتل ها و آژانس ها و راهنماها و حمل و نقل ایران را دو سال است که تعطیل کرده‌اند. واقعا نمی دانم وزارت بهداشت چه مشکلی با صنعت گردشگری دارد؟ آیا جنگل ها و کویرها هم کرونا گرفته‌اند؟ چرا ویزای طبیعت‌گردی را صادر نمی‌کنند و نظر شخصی من این است که آقای وزیر چون منافع داشت این تصمیمات را گرفته است. طبیعت‌گردی از مرز تا مرز است و پیشنهاد من این است که اگر وزیر شدید نقشه راه گردشگری را به دست بخش خصوصی و دانشگاه‌ها بسپرید تا دود وظایف و مسٌولیت‌هایدولت و بخش خصوصی مشخص شود.