بیابان لوت به عنوان اولین میراث طبیعی ایران در چهلمین اجلاس میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
پرونده بیابان لوت با تایید اکثریت اعضای حاضر در اجلاس به ثبت جهانی رسید.
به گفته محمد حسن طالبیان، معاونت میراث فرهنگی بیابان لوت نخستین اثرثبت شده کشورمان در حوزه میراث طبیعی است.
طالبیان گفت: بیابان لوت در جنوب ایران با مساحتی بالغ بر ۴۰ هزار کیلومتر مربع (شامل عرصه و حریم)
واقع در بین بخشی هایی از استان کرمان، سیستان بلوچستان و خراسان جنوبی از جمله مناطق فراگرم و خشک جهان است
که حاصل تحولات تاریخ جغرافیا در دوران‌های مختلف زمین شناسی است.
با شاخص ترین عوارض محیط طبیعی بیابان‌های دنیا نظیر ناحیه کلوت‌ها با داشتن مرتفع ترین یاردانگ‌های دنیا در این اقلیم قرار دارد.
لوت به عنوان گرم ترین نقطه سطح کره زمین نیز شناخته می‌شود.
بلندترین تپه‌های ماسه‌ای جهان در لوت
همچنین بلندترین تپه های ماسه ای و نبکاهای جهان، خندق های عظیم فرسایشی، شبکه های هیدرولوژیک،
چاله های زمین ساختی، پدیده های کم نظیر نمکی و دشت های وسیع ریگی (هامادا)،
روستاهای تاریخی و استقرارگاه های انسانی در حاشیه آن با ۶۰۰۰ ساکن از ویژگی‌های این منطقه است.
مهران مقصودی مسئول تهیه پرونده بیابان لوت نیز قرار گرفتن قطب حرارتی زمین در این بیابان را
از دیگر ارزش های ثبت این اثر در فهرست میراث جهانی بیان کرد و قرار گرفتن بسیاری
از محوطه های پیش از تاریخ و تاریخی درعرصه و حریم اثر، وجود محوطه ها و گورستان های
دوره مس سنگی و دژ های تاریخی به همراه قنات های زیباو دیدنی منطقه را از دیگر ویژگی های این بیابان برشمرد.
وی با توجه به گستره بیابان لوت پژوهش های گسترده موسسه جغرافیایی دانشگاه تهران
در سال های ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۴ با همکاری موسسه CNRS و دانشگاه سوربن را گستره مناسبی برای آماده سازی پرونده بیابان لوت ذکر کرد.
پرونده بیابان لوت بر اساس دو معیار از معیار های چهارکانه میراث طبیعی شامل پدیده‌های طبیعی ویژه
که مناطقی با زیبایی های طبیعی استثنایی و اهمیت زیبایی شناسانه را در بر می‌گیرد
و نمونه های برجسته از مراحل عمده تاریخ زمین، فرآیند زمین شناختی مداوم در تکامل عوارض و یا عوارض فیزیوگرافیک و ژئومورفیک به یونسکو ارایه شد.
لازم به توضیح است که در چهل و نهمین شماره از ماهنامه سفر انتشار فروردین ۹۴ مقاله کامل و جامعی به قلم آقای بهمن ایزدی درباره اقلیم لوت همراه با توضیحات فنی و کارشناسی منتشر شده که در گردآوری و ثبت لوت در میراث طبیعی یونسکو تاثیرگذار بوده است.