وزیر راه و شهرسازی در گفتوگوی اختصاصی با ماهنامه سفر در پاسخ به این پرسش ساخت آزادراه تهران – شمال در آستانه ۲۰ سالگی آن گفت:
زمان ورود من به وزارت راه ۱۷سال از طرح آزادراه تهران – شمال گذشته بود و کل طرح ۱۷درصد پیشرفت داشت.
دلیل اصلی آن، ساختار مالی نادرست و عدم پیشبینی جزئیات طرح بود.
چون اجرای آزادراه تهران – شمال از طریق یک بنگاه بوده که درآمد آن از روی
ارزش افزودهای که اراضی پیرامونی این آزادراه به ارمغان میآورد، محاسبه میشد.
پس فرض این بوده که بنگاه آوردهای بهعلاوه ارزش افزوده اراضی پیرامونی داشته باشد.
سرنا را از سرگشاد میزند
اما در عمل، این الگو وارونه میشود و پیشنهاددهنده طرح عوض میشود و «سرنا را از سرگشاد میزند».
وزیر راه و شهرسازی در ادامه گفت: یعنی پیشنهاددهنده بعدی اول میخواهد زمین را بفروشد
سپس سود حاصله را صرف جادهسازی کند.
از ابتدا، این کار طراحی بدی داشته و مطالعات کافی روی مهندسی طرح و مسائل فنی پیچیده آن صورت نگرفته بود.
به بنیاد مستضعفان گفتم که باید بحث طرح از نظر مالی و فنی از یکدیگر تفکیک شوند.
یا باید به توافق میرسیدیم یا طرح را ملغی میکردیم که خوشبختانه به تفاهم جدیدی رسیدیم
و بنیاد مستضعفان آمد و کار را ادامه داد و محل برگشت سرمایه هم مثل همه بزرگراهها از محل عوارض منظور شد.
سود اراضی هم قرار شد متعلق به دولت باشد
اوایل سال گذشته این تفاهمنامه امضا شد و از سال گذشته طرح کاملاً فعال است.
او درباره مسیر طرح و زمان بهرهبردای افزود: این طرح تا کن میرسد و ۸کیلومتر هم تونل دارد.
امیدواریم برای بهار سال آینده بتوانیم آن را به مردم تحویل دهیم.
طرح یک پیمانکار ایرانی و ۵پیمانکار کرهای دارد.
بزرگترین کارگاه لاینینگ تونل در آنجا هست و سرعت طرح هم خیلی خوب پیش میرود.
در مرحله ۲ آن، تونل بزرگ البرز به طول ۶۴۵۰متر گنجانده شده که بزرگترین تونل ایران است و در حال اجراست.
کل طرح هندسی طرح هم مورد بررسی مجدد قرارگرفته،
قرار است عملیات اجرایی مرحلهی ۳هم که نسبت به بقیه مراحل، بسیار سنگین و پیچیده است شروع شود.
فکر میکنم که در ارتباط با این بزرگراه خبرهای خوشی در پیش است…